Mobilemed – rehabilitacja z dojazdem do domu
Wizyty w godzinach: 7:30 - 22:00, Kontakt (8:00 - 20:00): +48 544 440 000
MobileMed - Mobilni rehabilitanci i masażyści
Strona główna » Co leczymy » Kolano » Skręcenie stawu skokowego

Skręcenie stawu skokowego

Skręcenie stawu skokowego – leczenie i rehabilitacja

Skręcenie stawu skokowego, potocznie “skręcenie kostki”, to jeden z najczęstszych urazów układu kostno-szkieletowego. Uraz polega na uszkodzeniu więzadła stabilizującego staw skokowy w momencie podwinięcia stopy do środka. W zależności od siły urazu wyróżnia się trzy stopnie skręcenia stawu skokowego:

1* – naciągnięcie więzadeł, lekkie pęknięcie torebki stawowej, niewielki obrzęk, tkliwość więzadła strzałkowo-skokowego przedniego. Staw jest stabilny.

2* – naderwanie więzadeł, rozerwanie torebki stawowej, duży obrzęk, wylew podskórny, ból w okolicy więzadła strzałkowo-skokowego przedniego oraz strzałkowo-piętowego. Ograniczone funkcjonowanie stawu.

3* – rozerwanie więzadeł, bardzo duży obrzęk, dolegliwości bólowe.

Przyczyny skręcenia stawu skokowego

  • nagłe przywiedzenie, zgięcie i odwrócenie stopy z dużą siłą, najczęściej podczas biegu
  • duża siła działająca na staw skokowy

Objawy skręcenia stawu skokowego

  • silny, ostry ból w bocznej części stawu skokowego
  • ból nasilający się podczas ruchu
  • tkliwość w miejscu urazu
  • utrudnione poruszanie się, wspięcie na palce
  • nieruchomość stawu

Aby dokładnie stwierdzić skręcenie stawu skokowego wykonuje się badanie przedmiotowe (subiektywne odczucia pacjenta) i podmiotowe (obiektywne odczucia pacjenta). Lekarz za pomocą badania palpacyjnego sprawdza reakcję na ból. Porównuje też oba stawy ze sobą i określa stopień uszkodzenia. Dodatkowo wykonuje się badanie RTG.

W zależności od stopnia uszkodzenia stosuje się różne metody leczenia. W przypadku pierwszego stopnia kontuzji wystarczy ograniczenie aktywności przez kilka dni aż do ustąpienia obrzęku lub bólu. Dodatkowo stosuje się zimne okłady i opatrunki uciskowe.

W przypadku drugiego stopnia należy odciążyć kończynę i ustabilizować ją za pomocą ortezy lub gipsu. Stosuje się zimne okłady, leki przeciwzapalne i przeciwbólowe oraz zabiegi fizykoterapii. Najczęściej jest to pole magnetyczne, krioterapia i ultradźwięki.

Podczas kontuzji trzeciego stopnia należy całkowicie unieruchomić kończynę na okres około 4 tygodni. W tym czasie należy maksymalnie ją odciążyć i przyjmować leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Po ściągnięciu gipsu konieczna jest rehabilitacja. Pomocne są zabiegi terapii manualnej i masaż tkanek głębokich, które pozwalają na szybszy powrót do zdrowia.

error: Treść jest chroniona !!