Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego to rodzaj schorzenia spowodowanego degeneracją chrząstki stawowej. Dotyczy głównie osób w podeszłym wieku, schorzenie jest procesem powolnym i nieodwracalnym.

• przebyte skręcenia, zwichnięcia, złamania
• podeszły wiek
• płeć – o wiele częściej zwyrodnienia dotyczą kobiet
• ogólne zużycie stawów
• wady stóp: płaskostopie, szpotawość, koślawość, stopa wydrążona

• ból nasilający się podczas obciążenia
• ograniczenie ruchomości stawu
• trzask, klikania, przeskakiwanie w stawie podczas ruchu
• blokowanie stawu
• zmniejszenie masy mięśniowej i siły w kończynie dolnej

Aby dokonać diagnozy choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego należy wykonać zdjęcie RTG, które uwidocznie charakterystyczne zmiany w stawach. Leczenie dostosowuje się do stopnia zmian zwyrodnieniowych i lokalizacji zwyrodnienia (górny lub dolny staw skokowy).

W obu przypadkach stosuje się leczenie zachowawcze, a w sytuacji wzmożonego bólu podaje leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. W celu zniwelowania bólu stosuje się zabiegi fizykoterapii (krioterapię, pole magnetyczne, ultradźwięki, laseroterapię). Dodatkowo zaleca się kinezyterapię czyli ćwiczenia lecznicze aby usprawnić chory staw. Pomocne są także zabiegi terapii manualnej i masaż tkanek głębokich, który rozluźnia napięte struktury wokół stawu.

W przypadku całkowitego zniszczenia stawu stosuje się zabieg endoprotezoplastyki. Zniszczony staw zastępuje się sztucznym. Zabieg pozwala na odzyskanie sprawności w stawie dzięki wszczepieniu nowego stawu i zastosowaniu specjalnych ćwiczeń rehabilitacyjnych.