Ustawa z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (Dz.U.2015.1994 ze zm.) nakłada na wszystkich fizjoterapeutów obowiązek uzyskania prawa wykonywania zawodu. Wyznaczony przez ustawę okres przejściowy, w którym fizjoterapeuci mogą pracować na dotychczasowych zasadach, upływa 31 maja 2018 r. Po tej dacie, osoby, które nie uzyskają prawa wykonywania zawodu nie będą mogły udzielać świadczeń w charakterze fizjoterapeuty.
W związku z powyższym kolejny raz przestrzegamy przed zbyt późnym składaniem wniosków. Ze względu na czas niezbędny na przeprowadzenie weryfikacji wniosków potwierdzających prawo wykonywania zawodu (i ustawowe terminy), w przypadku odwlekania czasu złożenia dokumentów do końca upływu wyznaczonego terminu, istnieje zagrożenie niewydania dokumentu do dnia 31 maja 2018 r. Tym samym, zgodnie z zapisami art. 136 ustawy, osoby, które nie dokonają potwierdzenia kwalifikacji i po dniu 31 maja 2018 r. będą udzielały świadczeń w zakresie fizjoterapii bez wymaganych uprawnień, popełniają przestępstwo zagrożone grzywną. Natomiast podmiot dopuszczający do udzielania świadczeń z zakresu fizjoterapii (to my: Mobilemed) osobę nieposiadającą prawa wykonywania zawodu wymaganego do udzielania tych świadczeń, popełnia wykroczenie zagrożone karą ograniczenia wolności albo grzywny (art. 139 ustawy).
W związku z powyższym prosimy o dostarczenie kopii/skanu uzyskanego pozwolenia do wykonywania zawodu na adres mailowy: biuro@mobilemed.pl. Fizjoterapeuta, który nie dostarczy do nas kopii pozwolenia, po 31 maja 2018 r. nie będzie otrzymywał od nas pacjentów.
31.05.2018 – obowiązkowe prawo wykonywania zawodu
Z końcem maja 2018 r kończy się okres przejściowy, pozwalający na praktykowanie fizjoterapii bez prawa do wykonywania zawodu. Musisz je koniecznie nabyć przed tą datą, aby móc zgodnie z prawem przyjmować pacjentów. Obowiązku nie należy lekceważyć. Kto bowiem wykonuje zawód fizjoterapeuty i czerpie z niego korzyści majątkowe, nie mając należytych uprawnień, podlega karze ograniczenia wolności lub wysokiej grzywny.
Podstawą do uzyskania prawa wykonywania zawodu jest złożenie wniosku na stronie Krajowej Izby Fizjoterapeutów, nie później niż do końca lutego 2018. KIF ma trzy miesiące na rozpatrzenie podania. / Złóż wniosek
Dyplom niezbędny do potwierdzenia kwalifikacji uzyskały, w rozumieniu ustawy:
01.12.2018 – rejestracja działalności w Rejestrze Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą
Pierwszy grudnia 2018 roku, to ważny termin dotyczący właścicieli przychodni i osób wykonujących zawód fizjoterapeuty w oparciu o własną działalność gospodarczą. Do tego dnia powinniście zapisać praktykę w Rejestrze Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą. Zawiera on ewidencję wszystkich jednostek posiadających zezwolenie na praktykę medyczną, na terenie Polski.
Działalność lecznicza to oferowanie klientom świadczeń zdrowotnych, które służą zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia. Działalność lecznicza może m.in. polegać na prowadzeniu gabinetu fizjoterapii.
Przed wpisem do rejestru należy spełnić kilka dodatkowych warunków:
Wniosek o wpis należy złożyć do Rejestru Podmiotów Wykonujących działalność leczniczą. / Złóż wniosek
po 30–tym listopada 2018 r. działalność fizjoterapeutyczną może wykonywać wyłącznie podmiot leczniczy, który podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą;
do czasu rozpoczęcia działalności leczniczej, działalność fizjoterapeutyczną wykonujecie jako świadczeniodawca niebędący podmiotem wykonującym działalność leczniczą i podlegacie ubezpieczeniu obowiązkowemu tylko w razie podpisania kontraktu z NFZ.
31.12.2018 – obowiązkowe przejście na elektroniczną dokumentację medyczną
Termin obowiązkowego przejścia na elektroniczną dokumentację medyczną był już przekładany kilkukrotnie. 25 sierpnia weszły w życie nowe przepisy ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia, która przesuwa m.in. termin obowiązku prowadzenia dokumentacji medycznej w formie elektronicznej z 1 stycznia 2018 r. na 1 stycznia 2019 r.
Zgodnie z ustawą, dokumentacja medyczna może być prowadzona w postaci papierowej do dnia 31 grudnia 2018 r.
Od dnia wejścia w życie ustawy o zawodzie pojawiło się wiele nowych powinności, które dotychczas nie były obligatoryjne, a na dzień dzisiejszy są prawnym obowiązkiem. Do nowych wytycznych należy prowadzenie pełnej dokumentacji medycznej na zasadach określonych przez ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Pomimo tego, że przepisy obowiązują od ponad roku wielu fizjoterapeutów się do nich nie stosuje. Jako, że zaniechanie w tym zakresie może skutkować bardzo dotkliwymi konsekwencjami, krok po kroku wyjaśniamy jak się przed nimi ustrzec.
Kto może żądać wglądu do dokumentacji?
Artykuł 9 ustęp 4 ustawy jasno traktuje, że „fizjoterapeuta jest obowiązany prowadzić i udostępniać dokumentację medyczną”. Od tego zapisu ustawodawca nie przewidział żadnych odstępstw. Oznacza to brak okoliczności usprawiedliwiających uchybienia w tym zakresie. Dostępu do dokumentacji może żądać cały wachlarz osób i instytucji.
Po pierwsze, zgodnie z artykułem 23 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, „pacjent ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych”. Co więcej jako uprawnionych do wglądu, ustawodawca wskazuje między innymi:
Jak widać, lista jest długa, a to tylko najważniejsze osoby i instytucje mogące zażądać wglądu do dokumentacji.
W Polsce w związku z błędami w sztuce medycznej rocznie toczy się 8-10 tysięcy postępowań prawnych. Powstaje coraz więcej kancelarii specjalizujących się w pozyskiwaniu odszkodowań od podmiotów leczniczych.
Na dzień dzisiejszy zdecydowana większość spraw dotyczy lekarzy. Niemniej jednak należy zauważyć, że w związku z wejściem w życie ustawy, na fizjoterapeutach ciąży dokładnie taka sama odpowiedzialność.
W obliczu zagrożenia związanego z pozwami medycznymi trzeba koniecznie pamiętać o tym, że dokumentacja jest pierwszym i najważniejszym dowodem w obronie pozwanego! Jej braki, będą świadczyły natomiast o nieposzanowaniu prawa, etyki zawodowej i niedbałości.
Dokumentacja medyczna w swoim podstawowym zakresie stanowi chronologiczny zbiór danych dotyczący stanu zdrowia i choroby pacjenta oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych.
Dodatkowo niezbędne jest określenie tożsamości pacjenta, wskazanie podmiotu udzielającego świadczenia i dokładnej daty sporządzenia. W praktyce każda dokumentacja medyczna powinna udzielać precyzyjnej odpowiedzi na następujące pytania:
Dzięki zadbaniu o powyższe kwestie, zawsze będzie możliwe udowodnienie adekwatności zastosowanych praktyk diagnostycznych i leczniczych do zgłoszonych dolegliwości.
Na dzień dzisiejszy przedstawiciele zawodów medycznych mają dowolność w formule gromadzenia danych. Może odbywać się to zarówno w sposób elektroniczny, jak i papierowy.
Dokumentacja elektroniczna, poza swoimi oczywistymi zaletami płynącymi z wygody użytkowania ma swoje przewagi również na polu odpowiedzialności zawodowej. Cyfrowe dane zdecydowanie trudniej podważyć w postępowaniu prawnym, ponieważ w każdym systemie z łatwością można prześledzić wszystkie wpisy i modyfikacje.
Dowolność w wyborze sposobu prowadzenia dokumentacji będzie obowiązywała jedynie do końca 2018 roku. Na 1 stycznia 2019 została wyznaczona data obowiązkowego przejścia na dokumentację elektroniczną przez wszystkie podmioty lecznicze.
Przede wszystkim, dokumentacja powinna być kompletna i starannie prowadzona. Każda kontrola rozpoczyna się jej wnikliwym zbadaniem. Jeśli okaże się, że jest prowadzona w sposób niedbały Twoja praktyka zostanie oceniona w sposób negatywny, niezależnie od pozostałych okoliczności.
Dokumenty muszą być zapisane w taki sposób, aby bez trudu można było je odczytać. W związku z tym unikaj skrótów i wyrazów obcojęzycznych, a jeśli wybierzesz sposób papierowy koniecznie pisz starannie.
W przypadku dokumentacji medycznej więcej znaczy lepiej. Jeśli masz wątpliwości czy dane spostrzeżenie zapisać – zrób to koniecznie. Każdy zapis potencjalnie zwiększa Twoją wiarygodność i solidność.
Wyraźnie oddzielaj badanie przedmiotowe od podmiotowego. Kluczowe znaczenie ma to, jakie dolegliwości pacjent zgłaszał, a jakie nie. Zawsze odnotowuj stan ogólny pacjenta, a każdy wywiad kończ frazą „innych dolegliwości nie zgłasza”. Wskazuj zarówno odchylenia od normy, jak i brak takich anomalii. Zawsze pamiętaj o zawarciu wszystkich obowiązkowych elementów dokumentacji: