Mobilemed – rehabilitacja z dojazdem do domu
Wizyty w godzinach: 7:30 - 22:00, Kontakt (8:00 - 20:00): +48 544 440 000
MobileMed - Mobilni rehabilitanci i masażyści
Strona główna » Oferta » Rehabilitacja » Fizjoterapia » Rehabilitacja dzieci

Rehabilitacja dzieci

Rehabilitacja dzieci – rodzaje

SKOLIOZA

Skolioza jest jednym z najczęściej występujących skrzywień kręgosłupa. Skolioza jest rodzajem trójpłaszczyznowego skrzywienia kręgosłupa dzieli się ją w zależności od możliwości korekcji na strukturalną lubi funkcjonalną. Podstawą diagnostyki skoliozy u dzieci jest wywiad, badanie przedmiotowe i rentgenowskie. W badaniu lekarskim zwraca się uwagę na asymetrię barków i talii, wystające żebra lub łopatki, zwiększone lub zmniejszone krzywizny kręgosłupa oraz nierówność kończyn.

Leczenie uzależnione jest od stopnia skrzywienia kręgosłupa oraz dojrzałości szkieletu pacjenta. W sytuacji, gdy szkielet nie jest jeszcze dojrzały, zwykle wystarczy obserwacja, systematyczne kontrolne i ćwiczenia korekcyjne. W przypadku większych skrzywień oprócz ćwiczeń stosuje się również gorsetowanie, a w skrajnych przypadkach leczenie operacyjne. Rehabilitacja skoliozy polega na zastosowaniu różnych technik terapii manualnej, technik energizacji mięśni i terapii PNF.

 

ODSTAJĄCA ŁOPATKA

Odstająca łopatka charakteryzuje się nieprawidłowym ustawieniem obręczy barkowej, podczas której przykręgosłupowe brzegi łopatek wyraźnie odstają w porównaniu do prawidłowej postawy ciała. Powoduje to przemieszczenie się barków w dół i do przodu, co w efekcie skutkuje nieprawidłową postawą ciała.

Niepoprawne ustawienie obręczy barkowej jest przyczyną wielu nieprawidłowości w ustawieniu kręgosłupa i tułowia. Należy skorygować nieprawidłową postawę aby nie dochodziło do większych zniekształceń.

Im szybciej zauważymy u dziecka objawy nieprawidłowej postawy i rozpoczniemy rehabilitację, tym szybciej przyniesie ona dobre efekty w postaci skorygowanej postawy i lepszej sylwetki.

 

PLECY OKRĄGŁE (KIFOZA)

Kifoza to wada postawy charakteryzująca się nadmiernym uwypukleniem krzywizny piersiowej. W warunkach normalnych kręgosłup tworzy wygięty ku tyłowi łuk. Wielkość skrzywienia jest uzależniona od predyspozycji genetycznych, wieku, typu budowy cała, kształtu sąsiednich krzywizn czy czynników emocjonalnych.

Plecy okrągłe charakteryzują się też spłaszczeniem górnej części klatki piersiowej oraz zmniejszoną ruchomością żeber i stawów ramiennych. Ma to negatywny wpływ na pojemność klatki piersiowej oraz ustawienie jej w pozycji wydechowej. Jest to wada postawy, która sprzyja chorobom górnych dróg oddechowych, problemom trawienny oraz napięciowym bólom głowy.

Najczęstszą przyczyną kifozy jest utrzymywanie nieprawidłowej postawy ciała czyli długotrwałe przebywanie w pochylonej pozycji. Do kifozy bezpośrednio może przyczynić się również inna wada kręgosłupa – skolioza.

Korekcja wady postawy w przypadku pleców okrągłych obejmuje rozciąganie mięśni klatki piersiowej oraz zwiększenie ruchu obręczy barkowej. Ważnym elementem korekcji pleców są ćwiczenia wzmacniające mięśnie głębokie i powierzchowne grzbietu w odcinku piersiowym i kark. Bardzo ważne jest wyrównanie wady i utrwalenie nawyku utrzymywania prawidłowej postawy ciała. W przypadku pleców okrągłych, gdy nie można wykonać pełnego zakresu ćwiczeń i gdzie doszło do zablokowania czynnościowego w stawach pomocna może okazać się terapia manualna.

 

PLECY PŁASKIE

To wada postawy charakteryzująca się spłyceniem lub zniesieniem fizjologicznych krzywizn kręgosłupa oraz zmniejszenie przodopochylenia miednicy. U dzieci cierpiących na płaskie plecy można zauważyć także spłaszczenie klatki piersiowej, opadanie i wysunięcie barków ku przodowi. Zwykle pojemność i ruchomość klatki piersiowej jest zmniejszona.

Wada ta powoduje ubytki w amortyzacji kręgosłupa przez co szybciej on się zużywa, co w konsekwencji powoduje powstanie zmian zwyrodnieniowych. Plecy płaskie są także przyczyną powstawania skrzywień bocznych czyli skoliozy. Pierwotną przyczyną powstawania pleców płaskich jest siedzący tryb życia zarówno w szkole, jak i podczas wypoczynku.

Postępowanie korekcyjne w przypadku pleców płaskich polega głównie na ogólnym wzmocnieniu mięśni uwzględniając ćwiczenia zwiększające kifozę piersiową, lordozę lędźwiową i przodopochylenie miednicy. Bardzo istotne jest aby podczas korekcji pleców nauczyć się przyjmować i utrzymywać prawidłową postawę ciała.

 

PLECY WKLĘSŁE (LORDOZA)

Lordoza to wada postawy, która charakteryzuje się nadmiernym wygięciem kręgosłupa ku przodowi w części lędźwiowej. Nieleczona może się pogłębić i zaburzyć proporcje sylwetki, a co poważniejsze, powodować przewlekłe bóle pleców czy artretyzm. Lordoza może być następstwem innej wady postawy np. kifozy, urazów lub niektórych schorzeń takich jak krzywica, osteoporoza, dystrofia mięśniowa. Lordoza może być też powikłaniem po gruźlicy.

Najbardziej widocznym objawem lordozy jest postawa człowieka, który wygląda jakby się nadmiernie prostował. Między pośladkami a środkową częścią kręgosłupa tworzy się charakterystyczna linia w kształcie litery C. Patrząc z boku można zauważyć, że plecy chorego są wklęsłe, brzuch wypięty, a pośladki bardziej uwypuklone niż normalnie. Nieleczona na wczesnym etapie choroba może prowadzić do powikłań takich jak artretyzm czy przewlekły ból pleców, zaburzeń w obrębie obręczy biodrowej oraz kończyn dolnych.

Leczenie lordozy jest zależne od jej postaci, nie każda wymaga specjalistycznego leczenia. Niektóre postaci można skorygować dzięki zmianie ciała np. gdy dziecko pochyla się do przodu wystarczy skorygować jego postawę. W przypadku gdy wymagane jest leczenie, najczęściej stosuje się gimnastykę korekcyjną aby spłaszczyć lordozę. Dobrym rozwiązaniem jest rehabilitacja stosowana w celu wzmocnienia mięśni tułowia lub gorset ortopedyczny, który wymusza właściwe ustawienie kręgosłupa.

 

STOPA SZPOTAWA

Istnieje wiele przyczyn powodujących pojawienie się stopy szpotawej. Jednym z powodów wykształcenia się stopy szpotawej u dziecka jest nieprawidłowe ułożenie stopy jeszcze w okresie płodowym przez co wykształca się ona w niepoprawny sposób. Innym powodem mogą być malformacje kostne i zaburzenia równowagi mięśniowej. Najczęściej jednak schorzenie występuje samoistnie, a czasem zdarza się tak, że wraz z nim występują inne choroby np. rozszczep kręgosłupa.

Ważne by zareagować jak najszybciej, ponieważ u dziecka najłatwiej skorygować wadę. Rehabilitacji należy poddać każdą część wady, ustawienie końskie, szpotawe, przywiedzenie przedstopia i nadmierne wydrążenie łuku podłużnego stopy. Odpowiednio przeprowadzona rehabilitacja powinna dać efekty widoczne w ciągu kilku miesięcy, w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia.

Stopę szpotawą można leczyć operacyjnie i nieoperacyjnie, metodą Ponsetiego. Metoda nieoperacyjna polega na wykonywaniu ćwiczeń rozciągających stopę, ustawieniu jej w prawidłowej pozycji i założeniu serii opatrunków gipsowych. Starsze dzieci mogą nosić specjalne stabilizatory, które wymuszają na stopie prawidłowe ułożenie.

Pacjenci, którzy przeszli leczenie stopy szpotawej muszą pozostać przez pewien czas pod opieką specjalisty aby uniknąć nawrotu choroby. Lekarz szybko wychwyci moment, w którym objawy ewentualnego nawrotu będą widocznie i zareaguje.

 

PŁASKOSTOPIE

Płaskostopie to najczęściej bagatelizowana wada, ponieważ na co dzień nie przeszkadza małemu dziecku w funkcjonowaniu. Należy pamiętać, że o wykształceniu stopy decydują pierwsze lata życia, a szybka reakcja i rehabilitacja zapewni prawidłowy rozwój tej części ciała.

Najczęstszymi przyczynami pojawienia się płaskostopia jest długotrwałe obciążanie stóp przy jednoczesnym osłabieniu mięśni i wiązadeł, noszenie zbyt ciasnego obuwia lub nadwaga, a nawet niektóre choroby jak np. krzywica. Płaskostopie może być też wrodzone.

Nie należy przejmować się płaskimi stopami u kilkuletnich dzieci, jest to normalne zjawisko, które powinno zniknąć z czasem. Stopa cały czas się kształtuje i na początku jest wypełniona tłuszczem oraz ma słabe więzadła. Nie należy zbyt wcześnie zmuszać dziecka do chodzenia, ponieważ jego stopy mogą być za słabe. U prawidłowo rozwijającego się dziecka płaskostopie powinno zaniknąć samo, około trzeciego roku życia.

Leczenie płaskostopia opiera się głównie na rozruszaniu mięśni stopy do pracy, dzięki czemu odbudowują się łuki poprzeczny i podłużny. Jeśli tylko to możliwe powinno się z dzieckiem chodzić na boso po piasku, trawie, a nawet w domu. Bosa stopa pracuje najsprawniej. W leczeniu zaawansowanego płaskostopia jako dodatek do ćwiczeń stosuje się wkładki ortopedyczne a także zabiegi kinezyterapii m. in. takie jak PNF, terapia manualna.

 

KOŚLAWE KOLANA

Koślawe kolana to wada kończyn dolnych, która objawia się układaniem nóg w kształcie litery X, pojawia się najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym. Dodatkowo może pojawić się ból w trakcie marszu. Wada pojawia się częściej u dziewczynek niż u chłopców, ze względu na charakterystyczną budowę miednicy.

Koślawe kolana mogą być też wynikiem wrodzonej wady stawów kolanowych, porażenia mięśni, nadwagi lub otyłości, szybkiego wzrostu dziecka, krzywicy a także mogą być spowodowane urazem lub złamaniem kości.

W przypadku zauważenia nieprawidłowości w budowie anatomicznej dziecka należy zgłosić się do pediatry. Pierwszym objawem jaki może być niepokojący to duża przerwa między kostkami w sytuacji gdy dziecko stoi ze złączonymi stopami. Gdy kolana stykają się swobodnie, a przerwa między kostkami wynosi więcej niż 5 cm powinien to być sygnał do reakcji.

W trakcie wizyty u pediatry zdecyduje on czy koślawość mieści się w granicach normy, czy potrzebne będą badania i leczenie. Zwykle wykonuje się badanie RTG i bada poziom witaminy D we krwi. Najczęściej zalecaną metodą leczenie jest fototerapia, która pobudza wytwarzanie witaminy D przez skórę oraz kinezyterapia i odpowiednio dobrane ćwiczenia korekcyjne.

 

KOLANA SZPOTAWE

Kolana szpotawe to wada kończyn dolnych, która objawia się ułożeniem kolan w kształcie litery O i stopami ułożonymi do wewnątrz. Jest to normalna sytuacja u rocznego dziecka i nie powinna wzbudzać niepokoju dopóki nie utrzymuje się do momentu, gdy dziecko zaczyna swobodnie stawiać kroki. Przyczyną tego schorzenia może być krzywica i niedobór witaminy D.

Łagodna szpotawość może samoistnie skorygować się u większości dzieci w wieku 2 lat, najpóźniej w wieku lat 3 dziecko powinno mieć prawidłowe ułożenie anatomiczne kości kończyn dolnych. W przypadku kolan szpotawych zniekształcenie jest zwykle obustronne. Jeśli dziecko rodzi się z jedną zniekształconą, szpotawe nogą, można podejrzewać zmiany w kości spowodowane urazem podczas porodu lub dziedziczną chorobą kolana. W tym przypadku wada wymaga leczenia pod okiem ortopedy.

Jeśli szpotawe kolana pojawiają się dopiero po narodzinach i pogłębiają w pierwszych latach życia, przyczyną może być choroba Blounta, która objawia się zaburzeniem w działaniu płytki wzrostowej lub krzywica.

Po czym można poznać kolana szpotawe?

Jeśli dziecko stoi wyprostowane ze złączonymi stopami i kostkami, a jego kolana nie stykają się tworząc kształt przypominający literę O, to możemy mówić o schorzeniu. Innym objawem mogą być kolana nie łączące się symetrycznie lub przeprost w stawach kolanowych. Jeśli masz wątpliwości czy u Twojego dziecka występuje to schorzenie, zgłoś się do lekarza lub fizjoterapeuty. Jest on w stanie stwierdzić szpotawość kolan na „pierwszy rzut oka”.

W większości przypadków nie stosuje się żadnego leczenia, jest ono koniecznie tylko w naprawdę ciężkich przypadkach. W przypadku postawienia diagnozy przez lekarza, zaleca on podawanie witaminy D a także zabiegi kinezyterapii i fototerapię. Czasem jest tak, że jedynym sposobem na pomoc w ciężkich przypadkach jest operacja.

Nieleczone kolana szpotawe mogą prowadzić do rozwoju zmian zwyrodnieniowych w kolanach i biodrach już w bardzo młodym wieku, dlatego jeśli zauważysz objawy u swojego dziecka, nie zwlekaj z wizytą u lekarza.

error: Treść jest chroniona !!