Siedzący tryb życia i zbyt mała aktywność fizyczna są powodem coraz powszechniej występujących dolegliwości bólowych szyjnego odcinka kręgosłupa. Badania pokazują korelację pomiędzy bólem w odcinku szyjnym kręgosłupa, a zmniejszeniem siły i wytrzymałości mięśni szyi. Odkryto, że u pacjentów z bólem w tym rejonie występuje słabość głębokich zginaczy szyi.
Ćwiczenia są jednym z najczęściej wykorzystywanych elementów w leczeniu pacjentów z bólami szyi. Pozwalają one na odbudowanie siły mięśni, elastyczności i wytrzymałości, pozwalają na powrót do czynności dnia codziennego.
Istnieją badania, w których porównano trzy grupy osób z dolegliwościami odcinka szyjnego kręgosłupa. Pierwsza grupa korzystała jedynie z fizykoterapii (TENS, sollux, ultradźwięki), druga grupa z fizykoterapii w połączeniu z ćwiczeniami wzmacniającymi i rozciągającymi mięśnie szyi, a trzecia z fizykoterapii i ćwiczeń stabilizacyjnych odcinek szyjny. Odnotowano, że w ciągu 6 miesięcy ból zmniejszył się we wszystkich trzech grupach, jednakże tylko w grupie trzeciej efekty utrzymały się dłużej. W grupie trzeciej zauważono również zmniejszenie niestabilności w odcinku szyjnym oraz zwiększenie ruchomości we wszystkich trzech płaszczyznach.
Ćwiczenia stabilizacyjne mają taka skuteczność, ponieważ odbudowują naturalne i wrodzone mechanizmy, dzięki którym kręgosłup utrzymuje stabilną i fizjologiczną pozycję. Do głównych mięśni stabilizujących odcinek szyjny należą: mięśnie podpotyliczne, mięsień długi szyi i głowy, wielodzielny, półkolcowy, najdłuższy szyi oraz mięsień czworoboczny, zębaty przedni i dźwigacz łopatki.
Pozycja wyjściowa – siad.
Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem.
Pozycja wyjściowa – klęk podparty.
Ćwicz 3 razy dziennie, powtarzając każde ćwiczenie po 6 razy.
