Palec trzaskający jest jedną z dolegliwość dotykająca palce dłoni. Palec trzaskający (palec przeskakujący) to z medycznego punktu widzenia jednostka chorobowa o nazwie zakleszczające zapalenie ścięgien. Jego podłożem jest proces zapalny, który toczy się w pochewkach ścięgnistych oraz troczkach zginaczy – czyli strukturach w których przesuwają się podczas ruchu mięśnie zginacze palców.
Podczas zginania i prostowania palców dłoni ścięgna mięśni odpowiedzialnych za ruch przesuwają się płynnie w swoich pochewkach ścięgnistych, dzieję się tak dzięki obecności w pochewkach płynu oraz charakterystycznej budowie samego ścięgna. Kiedy ścięgno trze o osłonkę, w której się znajduje (bo np. jest w niej za mało płynu, w stawie toczy się proces zwyrodnieniowy, ścięgno uległo urazowi i jest w swoim przebiegu grubsze) może dojść do pojawienia się stanu zapalnego. W jego wyniku może dojść do zwłóknienia tkanek przez co ścięgno przestaje się mieścić w swojej pochewce.
Istnieje szereg przyczyn z powodu których może rozwinąć się ta jednostka chorobowa, do najczęściej wymienianych w literaturze należą:
Istnieją przypuszczenia, że do rozwoju choroby mogą także prowadzić powtarzające się przeciążenia mięśnia zginacza palców – np. u osób robiących robótki ręczne, zszywających dokumenty, grających na instrumentach muzycznych czy
Dolegliwość częściej dotyka kobiety. Chorują zwykle osoby po 40 roku życia, ale schorzenie dotyka również dzieci.
U osób dorosłych pierwszym sygnałem schorzenia może być pojawienie się niewielkiego guzka u podstawy palca po wewnętrznej stronie dłoni. Struktura ta to pogrubione ścięgno mięśnia zginacza. Często jest ona tkliwa i bolesna przy ucisku.
Toczący się proces zapalny najczęściej dotyczy: kciuka, palca obrączkowego, palca środkowego.
Leczenie zachowawcze jest przeznaczone dla osób we wczesnym stadium choroby. Lekarz zaleca leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, zastrzyki sterydowe bezpośrednio do pochewki ścięgnistej oraz fizjoterapię.
Procedurą wykonywaną jednak najczęściej, oraz przynoszącą dobre rezultaty jest operacyjne uwolnienie ścięgna mięśnia zginacza palców.
Jak wygląda operacja:
Czego spodziewać się po operacji:
Kilka dni po operacji ręka może być bolesna, obrzęknięta a palce mogą drętwieć.
Opatrunek jest zmieniany najczęściej w pierwszej lub drugiej dobie po operacji.
Niekiedy konieczne jest noszenie ręki na temblaku.
Niektórzy chirurdzy zalecają unieruchomienie dłoni w ortezie, inni zalecają szybki powrót do czynności ruchowych.
W przypadku dużych dolegliwości bólowych, możesz potrzebować zażyć leki przeciwbólowe.
Wskazane są ćwiczenia palców już w drugiej dobie po operacji (np. ruch zginania i prostowania palców).
Już w pierwszej dobie po operacji zalecane są czynne ćwiczenia barku i łokcia.
Szwy zostaną zdjęte z dłoni po ok 10-14 dniach od zabiegu.
Do zdjęcia opatrunku i szwów nie należy moczyć blizny oraz dźwigać ciężkich przedmiotów, zakazane jest również prowadzenie samochodu.