Medyczny Trening Funkcjonalny – diagnostyka.
Niezależnie od tego czy trening ma służyć poprawie zdrowia, uzyskaniu lepszego wyniku w wybranej dyscyplinie sportowej czy np. redukcji tkanki tłuszczowej należy rozpocząć go szczegółowym wywiadem i diagnostyką.
Wywiad przeprowadza się po to aby ustalić czy nie ma żadnych przeciwwskazań
do treningu, a także aby zaplanować diagnostykę i określić cel ćwiczeń.
Czemu służy diagnostyka funkcjonalna:
- do określenia stanu zdrowia i sprawność poszczególnych układów,
- aby określić mocne i słabe strony, a następnie dopasować odpowiedni program treningowy,
- pomaga trenerowi na bieżąco oceniać program treningowy i wyznaczać kolejne cele,
- aby poprawiać motywację i zwiększać samodyscyplinę
Diagnostyka powinna być dobrana do każdego indywidualnie chociaż niektóre cechy ocenia się u wszystkich osób. Przykładem takich cech może być siła, wytrzymałość, elastyczność, koordynacja, moc itd. Inne parametry ocenia się w zależności od tego jaki ma problem osoba ćwicząca lub jaki cel chce osiągnąć.
Diagnostykę indywidualną wytłumaczę na konkretnych przykładach:
- Osoba z chorobą kardiologiczną, która chce poprawić swoją ogólną wydolność fizyczną.
W diagnostyce funkcjonalnej poza ogólnymi testami powinien znaleźć się test wysiłkowy podczas, którego oceniana jest praca serca (EKG wysiłkowe).
- Osoba trenująca koszykówkę.
W diagnostyce funkcjonalnej należy posłużyć się specyficznymi testami do oceny poszczególnych cech motorycznych wykorzystywanych w tej dyscyplinie sportowej (np. zwinność, koordynacja, szybkość, wyskok).
- Osoba z nadwagą, która chce pozbyć się nadmiaru tłuszczu.
W diagnostyce funkcjonalnej ocenia się ogólną sprawność i wydolność fizyczną
ale poza tymi testami wykonuje się pomiary składu ciała (najczęściej metodą bioimpedancji elektrycznej).
Oczywiście wszystkie testy nawet te specyficzne można przeprowadzić z każdą osobą aby uzyskać jak najwięcej informacji ale zawsze rodzaj diagnostyki dobierany jest indywidualnie.
Autor: dr n. med. Tomasz Chomiuk
